Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, θα ήταν 107 ετών

Εγραψε: Pitsirikos 

Η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Φωτεινή Πιπιλή, δήλωσε σήμερα πως, αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, θα είχε πλακώσει στις μπάτσες τον Νικήτα Κακλαμάνη –επειδή δεν ψήφισε το πρώτο άρθρο του πολυνομοσχεδίου-, ενώ είπε ακόμα πως ο Πάνος Καμμένος είναι ανεπάγγελτος και ζει από 25 ετών με τη βουλευτική του αποζημίωση.

Δεν ξέρω αν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα πλάκωνε στις μπάτσες τον Νικήτα Κακλαμάνη αν ζούσε, αλλά είμαι βέβαιος πως, αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Αντώνης Σαμαράς όχι μόνο δεν θα ήταν πρωθυπουργός αλλά δεν θα είχε επιστρέψει καν στη Νέα Δημοκρατία.

Επειδή δεν έχουμε πάθει όλοι αμνησία, όπως η Φωτεινή Πιπιλή, θυμόμαστε πως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είχε αποπέμψει τον Αντώνη Σαμαρά –τότε υπουργό Εξωτερικών- από τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών για το Σκοπιανό και είχε δηλώσει πως δεν θέλει να τον ξαναδεί μπροστά του.

Φυσικά, ο Αντώνης Σαμαράς επέστρεψε στη Νέα Δημοκρατία μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Επίσης, όταν η Φωτεινή Πιπιλή λέει πως ο Πάνος Καμμένος ζει από την βουλευτική του αποζημίωση από 25 ετών (σ.σ. ο Πάνος Καμμένος εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής το 1993 σε ηλικία 28 ετών), ξεχνάει πως ο Αντώνης Σαμαράς εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής σε ηλικία 26 ετών.

Αν και πιο πριν είχε, βέβαια, μια πιτσαρία που έσκιζε.

Γύρω γύρω όλοι

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014 Αδάμ Γιαννίκος

Σε μια χώρα όπου θεωρείται ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος ποιητής, ο Στέλιος Ράμφος φιλόσοφος, ο Τάκης Θεοδωρόπουλος διανοούμενος, ο Πάσχος Μανδραβέλης δημοσιογράφος, η Λιάνα Κανέλλη κομμουνίστρια, ο Γιώργος Καμίνης δήμαρχος, ο Άδωνις Γεωργιάδης υπουργός, η Νέα Δημοκρατία φιλελεύθερο κόμμα και τα αλισβερίσια με την τρόικα διαπραγματεύσεις, θα ερχόταν κάποτε η στιγμή που και ο Σταύρος Θεοδωράκης θα θεωρούνταν πολιτικός ρυθμιστής των εκλογών…

Ο όποιος αφορισμός εδώ δεν αφορά ούτε τα πρόσωπα αυτά καθαυτά ούτε το επαγγελματικό ή ιδεολογικό σημαίνον με το οποίο συμμετέχουν στον κοινωνικό στίβο. Αφορά το τρόπο με τον οποίο σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης δημόσια πρόσωπα και ομάδες ευθυγραμμίζονται με εξουσιαστικά πρότυπα και ορίζουν το αυτονόητο μέτρο εντός της. Αφορά, για παράδειγμα, την αξιολόγηση του περάσματος από το αυτονόητο των συμβολισμών του Βιβλιοπωλείου της Εστίας ως πολιτιστικού θεμέλιου στο αυτονόητο των συμβολισμών του Free Thinking Zone ως βιβλιοπωλείου/think tank. Από το αυτονόητο η Καθημερινή να δημοσιεύει επτά χρόνια πριν άρθρο με τίτλο «Χορεύοντας με την ακροδεξιά» (14/10/2007), όπου «τέσσερα στελέχη με φαιά δράση όχι μόνο απέκτησαν βήμα στη Βουλή αλλά απειλούν να “χρωματίσουν” το κόμμα του ΛΑΟΣ», στο αυτονόητο δύο εκ των στελεχών αυτών να θεωρούνται σήμερα εγγυητές των μεταρρυθμίσεων που θεμελίωσε η κυβερνητική συνεργασία του πρώην αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με τον Γιώργο Καρατζαφέρη.

Ακινησία για ρεκόρ Γκίνες

Εγραψε: Pitsirikos 

 

Αγαπητέ Πιτσιρίκο,

διάβασα στο διαδίκτυο την είδηση, συνοδευόμενη από την αντίστοιχη φωτογραφία, ότι ένας Ινδός γκουρού κρατάει το δεξί του χέρι συνεχώς υψωμένο επί 39 ολόκληρα χρόνια. Σιγά το κατόρθωμα!

Στη χώρα μας επί 4 χρόνια,περίπου 10 εκατομμύρια πολίτες στέκονται ακούνητοι στα τέσσερα με τη μούρη τους να τρώει χώμα και με τις διαδοχικές Μνημονιακές Κυβερνήσεις, παρέα με μια χούφτα ολιγάρχες καθισμένους στο σβέρκο τους να τους κοροϊδεύουν με το μεσαίο δάχτυλο του δεξιού χεριού τους τεντωμένο (κάνοντάς τους την γνωστή άσεμνη χειρονομία).

Η πολύχρονη ακινησία, σύμφωνα με την είδηση, έχει αχρηστεύσει εντελώς το χέρι του Ινδού γκουρού.

Το ίδιο έχει συμβεί εξαιτίας της ακινησίας και με τη σπονδυλική στήλη των πεσμένων στα τέσσερα Ελλήνων – ραγιάδων.

Αντίθετα τα χέρια τόσο των κυβερνητικών πολιτικάντηδων όσο και των ολιγαρχών αφεντικών τους, λόγω της συνεχούς παλινδρομικής κίνησης του μεσαίου δαχτύλου είναι σε άριστη φυσική κατάσταση γι αυτό και συνεχίζουν ακούραστοι.

Ασπόνδυλοι πλέον οι δειλοί και μοιραίοι Έλληνες απ΄ότι φαίνεται θα ξεπεράσουν το ρεκόρ του Ινδού γκουρού και θα κατακτήσουν επάξια- μένοντας μπρούμυτα ακούνητοι στα τέσσερα – μια θέση στο βιβλίο ρεκόρ Γκίνες ως ο πλέον δουλικός λαός του Πλανήτη.

Υ.Γ Έχεις γράψει άπειρες φορές για το ραγιαδισμό των Ελλήνων πολιτών,οπότε δεν προσθέτει κάτι καινούργιο η επιστολή μου. Όμως, σήμερα δεν είναι μια συνηθισμένη Κυριακή για να την αποχαιρετήσουμε απλά, καρτερώντας την επόμενη. Μετά από τέσσερα χρόνια συνεχούς λεηλασίας του λαού η 30η Μάρτη 2014 είναι η Κυριακή των προδοτών και ταυτόχρονα η Κυριακή των ραγιάδων.Επίσημη αργία πλέον και για τις δύο κατηγορίες.

Φιλικά
Τάσος

(Αγαπητέ Τάσο, η ελληνική κοινωνία είναι η Ωραία Κοιμωμένη. Εχει πέσει για ύπνο και περιμένει σε 100 χρόνια να έρθα το πριγκιπόπουλο να την φιλήσει, για να ξυπνήσει. Να είσαι καλά.)

ΟΜΙΛΕΙΤΕ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ;

(Κυρ. 29/03/14 – 10:32)

Του Θ.ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Στην αριστερά υπάρχουν σχηματισμοί στους οποίους η σιωπή θεωρείται άργυρος και η συμπαγής συμφωνία με τη γραμμή θεωρείται χρυσός. Υπάρχουν και δυνάμεις στις οποίες συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο -το ομιλείν θεωρείται άργυρος και η διαφωνία με τη γραμμή θεωρείται χρυσός. Και η υποχρέωση της συμφωνίας όμως -ή ακόμα καλύτερα της ομοφωνίας- και το δικαίωμα στη διαφωνία -συχνά καταχρηστικά ασκούμενο- θεωρούνται σε κάθε περίπτωση εκ των ων ουκ άνευ για την επιτυχία του σκοπού.

Και με τη μεν ομοφωνία τα πράγματα είναι σχετικά απλά. Είπες κάτι εκτός γραμμής ή κατά της γραμμής; Θα υποστείς τις ποινές που καταγράφονται στο καταστατικό. Ήξερες, έσφαλλες, θα τιμωρηθείς. Με το καθεστώς της ελεύθερης γνώμης και διαφωνίας ωστόσο τα πράγματα είναι κάπως πιο μπερδεμένα. Διότι εδώ -και καλώς- δεν προβλέπονται ποινές. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να λέει τη γνώμη του, να τη δημοσιεύει, να την υποστηρίζει. Και η μόνη "τιμωρία" που μπορεί να φοβάται είναι η κρίση της κομματικής και ευρύτερης κοινής γνώμης.

Η μόνη; Ίσως συμφωνήσετε ότι υπάρχει και μια τιμωρία που δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει: Είναι τη τιμωρία του αντιπάλου. Διότι εσύ έχεις το δικαίωμα να πεις τη γνώμη σου, να τη γράψεις, να τη διατρανώσεις. Αλλά η γνώμη σου δεν πέφτει σε κενό αέρος. Πέφτει στο κέντρο μιας πολιτικής μάχης, μιας κοινωνικής σύγκρουσης, μιας αντιπαράθεσης πολιτικών και συμφερόντων. Και μπορεί να έχει επιπτώσεις πολύ ευρύτερες από τη ζύμωση μέσα στο κόμμα ή μέσα σε κάποια διαμερίσματα του κόμματος. Συχνά κοστίζει σε όλους -και κοστίζει ακριβά- γιατί ο αντίπαλος ψάχνει μια λέξη, μια διαφωνία, ακόμα και μια αβλεψία, για να αρπαχτεί.

Και λοιπόν; Να το βουλώσουμε επειδή υπάρχει ο αντίπαλος; Φυσικά και όχι. Στην πολιτική όμως οι μάχες δίνονται συντεταγμένες -έτσι δεν είναι; Και οι λέξεις είναι σφαίρες. Αν λοιπόν πρόσεχαν εκείνοι που βρίσκονται στο κέντρο της δημοσιότητας περισσότερο τα λόγια τους; Αν υπολόγιζαν κάπως περισσότερο ότι κάθε τους λέξη συλλέγεται από τους εχθρικούς λεξοσυλλέκτες γα να γομώσουν την προπαγάνδα τους; Τότε θα μιλούσαμε για καταπίεση της ελευθερίας γνώμης, ή για πολιτική σοβαρότητα; Μήπως σε κάποιες κρίσιμες στιγμές πρέπει να υποχωρεί λίγο το πρώτο ενικό και να ενισχύεται λίγο το πρώτο πληθυντικό;

*Δημοσιεύθηκε στην «Αυγή» την Κυριακή 29 Μαρτίου 2014

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΩΝ

(Δευτ. 31/3/14 - 09:00) Του ΣΤΑΘΗ*

1.Πραξικόπημα: Η κυβέρνηση φέρνει προς ψήφιση στη Βουλή ένα πολυσέλιδο πολυνομοσχέδιο πολυβόλο. Ουδείς βουλευτής πρόλαβε να το διαβάσει όλο. Η διαδικασία με την οποίαν έγινε η συζήτηση (!) ήταν κατεπείγουσα.

Το νομοσχέδιο, επίλογος του δεύτερου μνημονίου και πρόλογος του τρίτου, υπερψηφίσθηκε  στο πλαίσιο ενός ακόμα κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος, από μια κυβέρνηση που έχει κάνει την αντικοινοβουλευτική πρακτική, ρουτίνα.

Θα ελεγχθεί για αυτό όταν πέσει, διότι θα πέσει, όπως θα ελεγχθεί και για τα σκαστά σκάνδαλα (όπως εκείνο του Ελληνικού) η «αμνήστευση» των οποίων, προβλέπεται στις διατάξεις αυτού του νόμου – σήριαλ κήλερ εναντίον και των τελευταίων συστατικών του εργασιακού θεσμικού πλαισίου αυτής της χώρας, περιφέρειας πλέον, αποικίας χρέους, προτεκτοράτου, ειδικής οικονομικής ζώνης, ζωτικού χώρου του Δ’ Ραϊχ, όπως θέλετε πείτε την, όχι πάντως κυρίαρχο κι ανεξάρτητο κράτος στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά φόρου υποτελές σε αυτό που η Ευρωπαϊκή Ένωση ολοταχώς μεταλάσσεται: μια εκγερμανισμένη φούσκα.

2. Προπαγάνδα: Οργίασε η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της για το «κοινωνικό επίδομα» (!). Αν θέλαμε να μείνουμε στο βουκολικό, λόγω γάλατος, κλίμα των ημερών θα λέγαμε ότι η κυβέρνηση βούτηξε από κάθε πολίτη ένα κοπάδι γίδια κι ως αντίδωρο επέστρεψε στο ένα δέκατο των πολιτών ένα κέρατο.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ "ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΟΜΕΤΡΟ"

( Δευτ 31/3/14 -09:05)

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Κάποτε έχτιζαν Μακρονήσια και έλεγαν ότι χτίζουν «Παρθενώνες»! Τώρα μετέτρεψαν τον τόπο σε κοινωνικό νεκροταφείο, σε θάλαμο αιθαλομίχλης και κατάθλιψης και λένε ότι έφεραν «σωτηρία»…

Κάποτε στοίβαζαν το μισό πληθυσμό στις παραγκουπόλεις του Περάματος και μιλούσαν για «ανοικοδόμηση». Τώρα έχουν αφαιρέσει ακόμα και το δικαίωμα στη θέρμανση από 3 εκατομμύρια Έλληνες και μιλούν για «ανάπτυξη»…

Κάποτε έστελναν 2 εκατομμύρια Έλληνες στις στοές του Βελγίου και τις φάμπρικες της Γερμανίας και έλεγαν ότι δημιουργούσαν το μεταπολεμικό «θαύμα»! Τώρα έχουν στείλει 2 εκατομμύρια Έλληνες στην ανεργία και λένε ότι γράφουν το «success story»…

Κάποτε για να πιάσεις δουλειά έπρεπε να έχεις χαρτί «κοινωνικών φρονημάτων» και ρουσφετόχαρτο από τον Μαυρογιαλούρο της περιφερείας. Τώρα για να πιάσεις δουλειά θα πρέπει να έχεις χαρτί από το οικείο… δουλεμπορικό (!) το οποίο θα σε υπενοικιάζει (!) για δυο και τρία κατοστάρικα στον… οικείο εργολάβο!

Κάποτε βάφτιζαν μισθό το «τρεις κι εξήντα» και βάζανε τους χορτάτους τσανακογλείφτες τους να κατηγορούν το λαό ότι «κατανάλωνε περισσότερα απ’ όσα παρήγαγε». Σήμερα βαφτίζουν «μισθό» τα 500 ευρώ και «κοινωνικό μέρισμα» το 1,5 ευρώ του αιματοβαμμένου «πλεονάσματος» και βάζουν τους χορτάτους σμπίρους τους να διακινούν την αθλιότητα «όλοι μαζί τα φάγαμε»…

ΤΑ ΑΙΣΧΗ ΤΩΝ "ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ"

(Σάββ. 29/03/14 - 21:04)

Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Επιτύμβια πλάκα αναθέματος στο πολιτικό μνήμα της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου αποτελεί, όπως όλα δείχνουν το πολυνομοσχέδιο που θα ψηφίσει σήμερα η κυβερνητική πλειοψηφία και οι βουλευτές που κρατάει στο χέρι της η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Ο πολιτικός τάφος τους δεν θα είναι βέβαια η σημερινή ψηφοφορία στη Βουλή, όπου σύσσωμοι οι «καραγκιόζηδες» βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ θα την υπερψηφίσουν, παρά το θέατρο που έπαιζαν τις τελευταίες μέρες ακόμη και κάποιοι υπουργοί των δύο κομμάτων υποκρινόμενοι ότι διαφωνούν με διατάξεις του πολυνομοσχεδίου.

Φαρμακοποιοί, αρτοποιοί, κτηνοτρόφοι, ταξιτζήδες, προστέθηκαν ελέω πολυνομοσχεδίου στις κοινωνικές ομάδες των ορκισμένων αντιπάλων της κυβέρνησης «Τσολάκογλου» του ελληνικού και γερμανικού κεφαλαίου. Είναι εντυπωσιακό και άκρως αποκαλυπτικό της δουλοφροσύνης του ελληνικού πολιτικού προσωπικού το γεγονός ότι κανένας από τους εσχάτως εμφανισθέντες νεόκοπους… «αντάρτες του γάλακτος» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν τόλμησε να καταγγείλει δημόσια ότι στόχος των νέων ρυθμίσεων για το γάλα είναι απλούστατα να καταλάβουν την ελληνική αγορά οι γερμανικές, ολλανδικές και άλλες ευρωπαϊκές γαλακτοβιομηχανίες που έχουν στις χώρες τους πλεόνασμα γάλακτος. Στη νοοτροπία των Γερμανών και των ομοίων τους άλλωστε σιγά μην πάθουν τίποτα οι Έλληνες, τους οποίους συμπεριλαμβάνουν πλέον στους… «γύφτους των Βαλκανίων», αν πιουν γάλα… τριάντα ημερών χωρίς καμιά θρεπτική ουσία! Πάλι καλά, σκέφτονται ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος, που δεν απαίτησε η τρόικα να πίνουν τα ελληνόπουλα μόνο γάλα… σκόνη, όπως έπιναν τις δεκαετίες του 1950 και του 1960! Είμαστε αχάριστος λαός που διαμαρτυρόμαστε κατά των Γερμανών, σκέφτονται σίγουρα οι «Τσολάκογλου» που μας κυβερνούν.

ΟΛΟΙ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ (ΚΥΡΙΑΚΗ) ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Βασ. Γωργίου και Αμαλίας. στις 6.30

Όπως τότε...

Με τους αγανακτισμένους πολίτες!
Με τα συνδικάτα...
Με τις παρέες μας...
ΝΑ ΤΟΥΣ ΦΟΒΗΣΟΥΜΕ!
ΝΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΟΥΜΕ!

 

  ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΜΑΣ...

ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ!

Εις το… όνομα της δόσης, «ταφόπλακα» σε ασφαλιστικό, εργασιακά δικαιώματα δεκαετιών και οικονομία

Με τη… δικαιολογία της εκταμίευσης της επόμενης δόσης, η οποία θα επικυρωθεί στο Εκοφίν της Αθήνας, την 1^η Απριλίου, η κυβέρνηση των Σαμαρά – Βενιζέλου παρουσίασε στα κόμματα και σήμερα καταθέτει στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο, που βασίζεται στην πρόσφατη συμφωνία κυβέρνησης – δανειστών για τα προαπαιτούμενα της δόσης. Αναμένεται να ψηφιστεί τα μεσάνυχτα της Κυριακής, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος.
Ποιο το κύριο χαρακτηριστικό του πολυνομοσχεδίου; Δικαιώματα δεκαετιών διαγράφονται, μισθοί ισοπεδώνονται, επαγγέλματα αφανίζονται, παραγωγικοί κλάδοι, όπως αυτός των κτηνοτρόφων ή ακόμη και αυτό του φαρμακοποιού, καταστρέφονται. Τα πάντα αντιμετωπίζονται ως εμπόρευμα και «απελευθερώνονται» για να θυσιαστούν στο βωμό των Αγορών.
Καταργούνται οι τριετίες από το 2017 , στον αέρα και τα ταμεία, καθώς καταργούνται οι κοινωνικοί πόροι, ενώ ξεκαθαρίζεται και με νόμο, ότι η επικουρική ασφάλιση μετατρέπεται αποκλειστικά σε κεφαλαιοποιητική. Μείωση αποδοχών για μακροχρόνια ανέργους αν καταφέρουν να βρουν δουλειά.
Επιγραμματικά::

ΣΥΡΙΖΑ, ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ «ΑΡΙΣΤΕΡΟΜΕΤΡΟ»…

(Σάββ. 29/03/14 - 10:23)

Του Α.ΝΤΑΒΑΝΕΛΛΟΥ

Καταρχήν ο όρος «διακυβέρνηση» είναι όρος της εποχής του μεταμοντερνισμού, δηλαδή της εποχής του άγριου νεοφιλελευθερισμού. Υπαινίσσεται ότι το ζήτημα της δυνατότητας της Αριστεράς να κυβερνήσει είναι μια τεχνική ικανότητα (μια αρτιότητα, ένα προϊόν «ωρίμασης»…) άσχετη με τις παλιομοδίτικες εμμονές στην πολιτική στρατηγική και στην ταξική αναφορά.

Όμως έχουμε πολλά παραδείγματα που υποψιάζουν ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Το πιο πρόσφατο αφορά τις δημοτικές-περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία. Εκεί το ΚΚ αποφάσισε να ενταχθεί σε ένα σχέδιο «διακυβέρνησης» (επιδιώκοντας να κερδίσει, όπως-όπως, δήμους και περιφέρειες) στηριγμένο σε μια «ευρύτατη συμμαχία» (με το κυβερνητικό Σοσιαλιστικό Κόμμα του Ολάντ). Το αποτέλεσμα ήταν μια μεγάλη πολιτική νίκη… της ακροδεξιάς της Μαρίν Λε Πεν.

Η ηγετική ομάδα του Πιέρ Λοράν (προέδρου, για να μην ξεχνιόμαστε, του ΚΕΑ) παρά τις προειδοποιήσεις του Ζαν Λυκ Μελανσόν, των συμμάχων του στο Μέτωπο της Αριστεράς και των οργανώσεων της ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς όπως το NPA, παρέβλεψε την πρόθεση των εργαζομένων, των ανέργων και των φτωχών για ψήφο-τιμωρία στη «σοσιαλιστική» λιτότητα του Ολάντ και στο όνομα των «ευρύτατων συμμαχιών» άφησε ανοιχτό το πεδίο για τους χειρότερους εχθρούς της Αριστεράς.

ΤΟ ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

(Παρ. 28/3/14 - 16:17)
ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΠΟΛΛΩΝ ΔΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
ΣΤΟΧΟΣ: ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΡΟΝ - ΑΡΟΝ ΚΑΙ "ΤΖΑΜΠΑ" ΤΟ ΜΕΤΟΧΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΣΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΕΣ

Με την κατάθεση αυτού του πολυνομοσχεδίου τέρατος και λαιμητόμου που ψηφίζεται το Σαββατοκύριακο επιβεβαιώθηκαν οι προβλέψεις μας για τα κυβερνητικά σχέδια απαξίωσης της δημόσιας περιουσίας και χαρίσματος ή ξεπουλήματος στο ιδιωτικό κεφάλαιο των στρατηγικών τομέων της οικονομίας μας, που είναι οι τράπεζες.

Πρόκειται για μεγάλη ζημιά του Ελληνικού Δημοσίου, που η Κυβέρνηση προσπαθεί να αποκρύψει με διάφορα τεχνάσματα.

Τα μέλη του Ταμείου απολαμβάνουν διακριτή μεταχείριση, αφού με ειδική διάταξη στο νομοσχέδιο, απαλλάσσονται από κάθε ευθύνη για ενέργειες, που είναι σε βάρος του συμφέροντος του Ελληνικού Δημοσίου.

Η μεθόδευση για απαλλαγή των μελών του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας από κάθε ευθύνη,καταβάλλοντας μάλιστα και δικαστικά έξοδα για τυχόν διώξεις, αποδεικνύει ότι οι χειρισμοί αυτοί είναι δώρο στα διαπλεκόμενα συμφέροντα, που θα αποκτήσουν τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος και μέσω αυτών ολόκληρης της οικονομίας σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, δηλαδή σε βάρος των Ελλήνων φορολογούμενων πολιτών.

Με την ενδεχόμενη ψήφιση αυτού του νόμου θα προκύψουν τεράστια ζητήματα, οικονομικά, πολιτικά και ηθικά και υπάρχουν σοβαρότατες ευθύνες για την απαξίωση της δημόσιας περιουσίας.

Η βιασύνη των τραπεζιτών να σπεύσουν να ανακοινώσουν τις ΑΜΚ πριν τη νομοθετική κάλυψη προκαλεί ερωτηματικά. Άραγε βιάζονται να προλάβουν τις εκλογές και την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Οι αποφάσεις των τραπεζών για ΑΜΚ έτυχαν της στήριξης των εκπροσώπων του Ελληνικού Δημοσίου και του ΤΧΣ, που μετέχουν ως μέλη του ΔΣ των τραπεζών, χωρίς νομοθετική κάλυψη ;

Αυτή τη φορά ξένα funds θα ονομαστούν επενδυτές, με κάποια αδιευκρίνιστα κριτήρια ή μόνο αν συμφωνήσουν ότι θα διατηρήσουν τις μετοχές, που θα αποκτήσουν, για χρονικό διάστημα, που δεν ορίζεται αλλά αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Επειδή πρόκειται για ειδικά θέματα του τραπεζικού τομέα που χρειάζεται μελέτη για να κατανοηθούν, η Κυβέρνηση επέλεξε τη διαδικασία του κατεπείγοντος έτσι ώστε στις δύο μέρες, που θα συζητηθεί και θα ψηφιστεί το νομοσχέδιο η πλειοψηφία των βουλευτών δεν θα έχει καταφέρει να σχηματίσει άποψη.

"ΜΙΝΙ" ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΟ ΥΠΕΡΕΠΕΙΓΟΝ ΝΟΜ/ΔΙΟ - ΛΑΙΜΗΤΟΜΟΣ

"ΜΙΝΙ" ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΟ ΥΠΕΡΕΠΕΙΓΟΝ ΝΟΜ/ΔΙΟ - ΛΑΙΜΗΤΟΜΟΣ

ΠΡΩΤΗ ΜΟΥΡΗ

( Πέμπ. 27/3/14 - 08:35)
Του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ*
Η Λιάνα Κανέλλη διαθέτει ανάμεσα στα άλλα προσόντα της κι ένα ωραιότατο πρόσωπο. Το οποίο, για κάποιο λόγο που η ίδια γνωρίζει, το υποβάθμισε σε "μούρη" στην ίδια εκπομπή που αποκάλεσε τον Τσίπρα "τσογλάν μπόι". Την έδειξε μάλιστα -τη μούρη- με μια οργίλη κίνηση για να κάνει εναργέστερη την οργίλη δήλωση, ότι "πάνω σ' αυτή τη μούρη" ο Τσίπρας στήριξε τη διαφήμισή του σε ντοκιμαντέρ που δεν έχει παιχτεί ακόμα, και συνεπώς δεν το έχουμε δει. Και μάλλον δεν το έχει δει κι εκείνη -ψάχνει, είπε, αντίγραφο και δεν βρίσκει, αλλά διάβασε γι' αυτό.
Τον είπε βέβαια και "δεξιούρα του κερατά", και τσογλάνι σκέτο, κι όσα σέρνει η σκούπα. Είπε όμως -ας μην της φάμε το δίκιο- κι ότι "δεν ολιγωρεί προ ουδενός". Τον επαίνεσε δηλαδή, αφού το να μην ολιγωρεί κανείς είναι καλό πράγμα. Κι αν το αυτό το έκανε εν γνώσει της, το θέμα θα πρέπει να απασχολήσει τον κύριο Κουτσούμπα. Αν πάλι το έκανε νομίζοντας ότι το να μην ολιγωρεί κανείς είναι κακό πράγμα, τότε πρέπει ο κύριος Μπαμπινιώτης να της εξηγήσει τη διαφορά ανάμεσα στο δεν ολιγωρώ και στο δεν ορρωδώ.
Τέλος πάντων, αυτά έχουν καταγραφεί πλέον ως "υστερικά γεγονότα" -δική της και η εύστοχη αυτή έκφραση. Αλλά είναι βέλτιστα μπροστά στο χείρον: Η κυρία Κανέλλη έκανε ακριβώς εκείνο που με οργή κατάγγειλε. Χρησιμοποίησε τη μούρη άλλου για να διαφημιστεί. Αντέγραψε τον Βενιζέλο για να υποκλέψει από τη δική του μούρη λίγη αίγλη. Διότι ο Βενιζέλος πρώτος εισήγαγε στον πολιτικό διάλογο τα τσογλάνια -έστω ως εκτσογλανισμό. Πώς τον αντιγράφει η κυρία; Είναι αυτό κομμουνιστικά ορθό; Και δημοσιογραφικό δεοντολογικό, μιας και το διέπραξε δημοσιογράφος;
Επανερχόμαστε συνεπώς και αναπόφευκτα στη μούρη. Διότι είναι άλλο πράγμα να έχει κάποιος μούρη. Κι άλλο πράγμα να είναι κάποιος μούρη. Μούρη τηλεοπτικώς καβγατζίδικη, τσαμπουκαλίδικη, εφετζίδικη. Και πολιτικώς τσογλάνικη, για να αντιγράψουμε άλλον ένα χαρακτηρισμό της. Διότι πώς αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς κάποια που αντιγράφει πολιτικά και αισθητικά τον Βενιζέλο; Που κλέβει τον Βενιζέλο; Τι σόι μούρη είναι αλήθεια αυτή που προσπαθεί να μοιάσει στη μούρη του Βενιζέλου;
Πρώτη μούρη, θα πείτε. Έστω για δεκαπέντε λεπτά. Ίσως, αλλά ανάμεσα σε ποιες μούρες θρονιασμένη;
*Δημοσιεύθηκε στην "ΑΥΓΗ" την Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014