Ελληνικό αρνί μόνο απ' τη Χρυσή Αυγή

 Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Εντάξει, τους έλληνες τους ξεχωρίζεις εύκολα και τους μοιράζεις  το συσσίτιο εκ του ασφαλούς. Τους καταλαβαίνεις από την εμφάνιση, μοιάζουν οι περισσότεροι με τον Νίκο Μιχαλολιάκο, το γνησιότερο ίσως τέκνο της Αρείας φυλής. Κάθε χρόνο που ανεβάζουν στο Μπαϊρόιτ το «Δαχτυλίδι των Νιμπελούγκεν», τον Μιχαλολιάκο καλούν να παίξει τον Ζίγκριφντ, αλλά αυτός αρνείται, γιατί δεν μπορεί να στέκεται οκτώ ώρες όρθιος και να ουρλιάζει στα γερμανικά. Άσε που δεν βρίσκει και δαχτυλίδι στα μέτρα του.

Ακόμη κι αν δεν είναι ξανθοί και ψιλόλιγνοι σαν τον Μιχαλολιάκο, ακόμη και τότε, είναι εύκολο Χρυσαυγίτη μου να τους ξεχωρίσεις τους έλληνες που έρχονται στα συσσίτια σου. Αρκεί μια απλή εξέταση του αίματος ή έστω των τριχών, για να λάμψει το ελληνικό DNA, το οποίο απέχει από το DNA του πιθήκου όσο απέχει η Μακρακώμη από την Λαμία, δηλαδή πέντε χιλιόμετρα και βάλε. Πείτε κύριε Χρυσαυγίτη μου εσείς που είστε ελληνομαθής το DNA στα ελληνικά, πείτε δεσοξυριβονουκλεϊνικοοξύ κι αν δεν βγάλετε καπνό από τα αυτιά, σας ορκίζομαι ότι στις επόμενες εκλογές θα σας ψηφίσω και με τα δύο χέρια.

Τέλος πάντως, τον έλληνα δικαιούχο του συσσιτίου με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα τον ξεχωρίσετε. Τα αρνιά, όμως; Πώς θα καταλάβετε ότι είναι ελληνικά, πως θα αποφύγετε το μοιραίο, να μολύνετε δηλαδή το ελληνοπρεπές πεπτικό μας σύστημα με νεφραμιά αλλοδαπή;  Σκέψου τώρα να είσαι ελληναράς εφτά γενεών, να είσαι τρισέγγονο του Μάρκου Μπότσαρη και ξαφνικά να εισβάλει εντός σου αρνί  ξένο, αρνί αλβανικό, αρνί γυφτοσκοπιανό. Το τρως και  γίνεσαι χίτης, γίνεσαι δοσίλογος, γίνεσαι  γερμανοτσολιάς και άλλα παντελώς ξένα προς την Χρυσή Αυγή.
Ούτε το αίμα, ούτε καν το DNA δεν αρκεί για να ξεχωρίσεις το ελληνικό αρνί από τα ξένα, γιατί αυτά τα κτήνη μαρκαλεύονται ασυστόλως αναμετάξυ τους, ελληνικά, αλβανικά, σκοπινανά, ακόμη και τούρκικα  και μπερδεύονται οι έλικες. Χρειάζονται μέθοδοι πιο περίπλοκες, όταν το σφάζεις να το ρωτάς  «γίνεσαι Τούρκος Διάκο μου, την πίστη σου να αλλάξεις;» και αν σου  απαντήσει «μπεεε» με τρία έψιλον, που στην αρνιακή σημαίνει ΟΧΙ, τότε σφάξτο, είναι ελληνικό. Για να είσαι εντελώς σίγουρος  βέβαια, πρέπει να βάλεις το αυτί σου την  ώρα του σουβλίσματος και να ακούσεις αν τραγουδάει το «για δες καιρό που διάλεξε ο Χάρος να με πάρει», αλλά ακόμη κι έτσι  μπορεί να την πατήσεις, γιατί κάποια ελληνικά αρνιά, ιδίως αυτά που βόσκουν στα λιβάδια της Καλαμάτας, προτιμούν το «τον Χάρο τον αντάμωσαν πεντέξι χασικλήδες».

Υπάρχουν και άλλες μέθοδοι. Όταν το σφάξετε το αρνί και το κρεμάσετε στο τσιγκέλι, προσέξτε να δείτε προς τα ποια μεριά κοιτάζει η γλώσσα του που προεξέχει από το στόμα. Αν κοιτάζει προς την Ανατολή, προς την Πόλη, τότε είναι 100% ελληνικό. Αν όμως κοιτάζει προς τη Δύση, προς την Ρώμη, είναι αρνί Παπικό, μην το φάτε, πετάξτε στα σκουπίδια, θα μεταμορφωθείτε σε καρδινάλιο. Παρατηρείστε επίσης το αίμα που στάζει στο πάτωμα από το  τσιγκέλι: Αν το αρνί είναι ελληνικό, το αίμα θα σχηματίσει σταυρό, αν είναι ξένο, θα σχηματίσει παπική τιάρα, μουσουλμανική ημισέληνο και σε ακραίες περιπτώσεις το γιν και το γιανγκ. Εγγυημένα πράγματα.

Καλό Πάσχα, αγαπητοί μου Χρυσαυγίτες και Δίας Ανέστη.

www.avgi.gr