ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ !

Η ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ !

 

ισκρα

Ο Αντώνης Σαμαράς σε μια πρωτάκουστη και πρωτοφανή κίνηση αυταρχισμού, η οποία προσομοιάζει σε μαύρα ακραία αντιδημοκρατικά καθεστώτα, υπέγραψε προσωπικά το Σάββατο (11/5) το απόγευμα απόφαση για την επιστράτευση των καθηγητών και τα φύλλα πορείας αυτής της επιστράτευσης αναμένεται να σταλούν το πρωί της Δευτέρας.

Η άνευ προηγουμένου αντιδημοκρατική κίνηση του πρωθυπουργού ισοδυναμεί με την επιβολή στρατιωτικού νόμου στον ευαίσθητο και νευραλγικό χώρο της Παιδείας, πράγμα που ακυρώνει τον πολιτισμικό-παιδαγωγικό ρόλο της τελευταίας, ενώ καλλιεργεί μια βαθιά αρνητική και τραυματική ψυχολογία στους μαθητές.

Η επιστράτευση των καθηγητών ακολουθεί μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα την επιστράτευση των εργαζομένων στους ΟΤΑ, των ναυτεργατών και την επιστράτευση των εργαζομένων στα αστικά μέσα σταθερής τροχιάς.

Σε λίγο η τροϊκανή-μνημονιακή τρικομματική σατραπεία στη χώρα, συνεχίζοντας κατά αυτόν τον τρόπο, θα έχει επιστρατευμένους τους περισσότερους κλάδους των εργαζομένων, μετατρέποντας την περιορισμένη, έτσι κι’ αλλιώς, αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία σε καθεστώς βαθιάς αντιδημοκρατικής εκτροπής και έκτακτων μέτρων, που κουρελιάζουν κάθε ίχνος δικαιωμάτων και Συνταγματικών προβλέψεων.

Ειδικότερα, στην περίπτωση των καθηγητών, είναι ιδιαίτερα εξωφρενικό ότι η επιστράτευση έγινε προληπτικά και πριν ακόμα αποφασίσουν οι καθηγητές με τις Συνελεύσεις τους την πραγματοποίηση της απεργίας, πράγμα που μάλλον δεν έχει ιστορικό προηγούμενο, ενώ έγκυροι νομικοί κύκλοι έκριναν ως διπλά κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος αυτήν την αποκρουστική κυβερνητική μεθόδευση.

Το γεγονός ότι η κυβέρνηση του αίσχους Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη έσπευσε να κηρύξει την επιστράτευση, δεν οφείλεται φυσικά σε καμιά διάθεση «προστασίας των μαθητών» αλλά στον κυβερνητικό φόβο ότι η απεργία των καθηγητών θα ήταν, παρά το γεγονός ότι τη μορφή της, ως απεργίας μέσα στις εξετάσεις, δεν θα την υποστήριζε επισήμως και ανοικτά πιθανόν, καμία δύναμη, ιδιαίτερα επιτυχής και δυναμική, πράγμα που θα μπορούσε να πυροδοτήσει ένα ευρύτερο κοινωνικό μέτωπο ανατροπής, με προεκτάσεις πέραν της εκπαίδευσης.

Αυτό σημαίνει ότι αμέσως τώρα και ανεξάρτητα από τις προηγούμενες θέσεις και όποιες ταλαντεύσεις, πρέπει να διαμορφωθεί κατά της επιστράτευσης ένα μεγάλο μέτωπο όλων των αριστερών δυνάμεων και το οποίο θα συμβάλλει με πράξεις και πρωτοβουλίες στη διαμόρφωση ενός ενιαίου μεγάλου μετώπου καθηγητών, μαθητών, γονιών, εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Αυτή την ώρα πρέπει να υπάρξει ο ευρύτερος δυνατός πανεκπαιδευτικός – πανεργατικός συναγερμός με στόχο όλοι και όλες στους δρόμους.

Οι ίδιοι πολιτικοί και συνδικαλιστικοί κύκλοι της Αριστεράς τόνιζαν την ανάγκη να ληφθούν από τους καθηγητές, από τους εργαζόμενους στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και πρώτα απ’ όλα από τις πολιτικές και συνδικαλιστικές εκφράσεις της Αριστεράς άμεσες αγωνιστικές πρωτοβουλίες και κινήσεις.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ,

ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΤΡΙΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ