ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΙ "ΠΑΙΔΕΥΟΥΝ" ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

 Α.Ι.Μ

Κατ΄αρχήν οφείλω  ευθαρσώς  να δηλώσω τα εξής:

Δεν  συμπαρίσταμαι  στον αγώνα των εκπαιδευτικών, στις κινητοποιήσεις τους, καθώς και στην αντίστασή τους στη διάλυση της παιδείας.

Δεν συμπαρίσταμαι, γιατί είμαι  «από τη μεριά τους».

Χρόνια τώρα, άλλοτε μαθητής  (πολύ παλιότερα) , πρόσφατα αλλά και τώρα, γονιός τριών παιδιών, μαθητών, φοιτητών, επιστημόνων (και τώρα ανέργων)  έχω  νοιώσει  κυριολεκτικά στο πετσί μου τα προβλήματα της εκπαίδευσης. Χρησιμοποιώ  τον όρο «εκπαίδευση» γιατί για «παιδεία» καλύτερα να μη μιλάμε…

Αν «πρόκοψαν» τα παιδιά μου (άνεργη προκοπή) αυτό το οφείλω σε δυο παράγοντες: Στα χρήματα και τα δάνεια, που ακόμα χρωστάω, και σε κάποιους εκπαιδευτικούς…

Σ΄αυτούς τους «αλήτες», που επιχειρούν σήμερα να καταλύσουν το κράτος!

Θυμάμαι, από τότε που θυμάμαι, ακόμα και τους υποκριτές που κυβερνούσαν να περιγράφουν με μελανά χρώματα την κατάσταση στην παιδεία. 

Με μια διαφορά βέβαια…Η Αννούλα τα «μελάνιαζε»  όταν ήταν αντιπολίτευση , και τα «ρόδιζε»  όταν κυβερνούσε. Το ίδιο και οι λογής Αννούλες…

Θυμάμαι, κάθε φορά να μιλούν  για μεταρρύθμιση,  για επανάσταση κι άλλες τέτοιες  ανοησίες κάθε φορά που αποφάσιζαν είτε να μπασο-βγάλουν τη διδασκαλία  των αρχαίων στο Λύκειο, είτε να αλλάξουν το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ…

Θυμάμαι τι  βρισίδι έπεσε  στους μαθητές  την περίοδο των μεγάλων  μαθητικών κινητοποιήσεων  του 1998-99 για την «επανάσταση Αρσένη». Τι δράκους εφεύρισκαν, τι υποδαυλίσεις από την αριστερά, από τους εκπαιδευτικούς, από…από…από.

Δε χρειάστηκε όμως πολύς χρόνος για να αποδειχθεί έμπρακτα το δίκιο της εκπαιδευτικής κοινότητας, αφού οι ίδιοι οι κυβερνώντας σε χρόνο dt απέσυρε ένα κάρο διατάξεις…

Είναι Υποκριτές

Παλιότερα όμως είχαν μια ακόμα υποκρισία στη φαρέτρα τους. Μπαινόβγαιναν  εναλλάξ στην  κυβερνητική εξουσία κι έτσι σχετικά άνετα δημαγωγούσε ο ένας  για την πολιτική του άλλου. Σήμερα έχουν τακιμιάσει, ομογάλακτοι, ομοτράπεζοι  και ομοκρέββατοι.

Δεν είναι άσχετοι…

Ξέρουν,  μάλλον έχουν ακούσει γιατί δεν έχουν ζήσει, «τι είναι παγωνιά, βραδιά χωρίς φεγγάρι».

Με δυο – τρεις ξενόγλωσσες λεξούλες  ανοίξαν  φροντιστήριο  ξένων γλωσσών: Yes  στα αφεντικά τους, no στο λαό.

Ξέρουν  πως την «πρόοδο»  των παιδιών μας την καταχτάμε χώνοντας βαθειά  το χέρι στην τσέπη, την οφείλουμε σε αρκετούς-πολλούς δάσκαλους.

Διάλογος ;

Μια ζωή το ίδιο καλαμπούρι.

Πριν τελειώσει καν η πρώτη συνάντηση με την ΟΛΜΕ, περίμενε taxi  τον κ. Αρβανιτόπουλο για του Μαξίμου, για να υπογράψουν την επιστράτεωση.

Όπως και με τους εργαζόμενους στα ΜΕΤΡΟ, στα λιμάνια, στα…στους…στη…

«Αποφασίζομεν και Διατάσσομεν»  του μακαρίτη Ζαγοριανάκου.

Μιλάνε για κοινωνική συνοχή, για κοινές προσπάθειες,  αυτοί και τα παπαγαλάκια τους των 8.00. Αυτοί  που ολημερίς μας βάζουν να «παλακωνόμαστε» ο ένας κλάδος με τον άλλον.

Φοβούνται..τρέμουν…παρόλο που καμώνονται τους δυνατούς επειδή έχουν τα «όπλα».

Ακόμα ελπίζουν ότι θα βάλουν τους αστυνομικούς των 500 ΕΥΡΩ να πλακώσουν  τους εκπαιδευτικούς των 600, ώστε να μπορέσουν ανενόχλητοι να δώσουν  οι μαθητές πανελλαδικές. Για τα μελλοντικά αμφίβολα  400 ΕΥΡΩ  που θα μπορούν ίσως να πάρουν  οι 36 στους 100, μιας και οι υπόλοιποι 64 νέοι  θάναι άνεργοι.

Ευθύνη  και Ειδικός  Σκοπός

Διάλογο  ζητάει η «Αριστερά της Ευθύνης»  του πε-ΦΩΤΗ-σμένου,  και θεωρεί απαράδεκτη την απεργία στις εξετάσεις.

Γιατί δεν συγκυβερνούν –λέει- αλλά απλώς συμμετέχουν σε μια «κυβέρνηση ειδικού σκοπού»

ΟΚ! Λοιπόν…

Αφού «ευθύνη» και «ειδικός σκοπός» είναι : η αύξηση του χρέους, οι απολύσεις,  η καταστολή, η φτώχεια, οι αυτοκτονίες…τότε,  ας τους χαίρονται!

Η δική μου  ευθύνη.

Θα είμαι τη Δευτέρα το απόγευμα στη συγκέντρωση έξω από τα γραφεία της ΟΛΜΕ..

Σαν γονιός....

Σαν εργαζόμενος, με τα ίδια προβλήματα με τους εκπαιδευτικούς. Με τις επαπειλούμενες  απολύσεις, τις άλογες μετακινήσεις, τη διάλυση της Υπηρεσίας μου...

Σαν πολίτης που ασφυκτιώ να μου απαγορεύουν να διαμαρτύρομαι, να αγωνίζομαι, να ελπίζω....

Σαν άνθρωπος που ακόμα διατηρώ το δικαίωμα να αντιδρώ όταν μου ξεπουλάνε την πατρίδα μου....

Που ελπίζω ακόμα ότι «οπου  νάναι θα σημάνουν οι καμπάνες»...

 Που -που θα πάει- «λίγες ας είναι οι μέρες τους»....

Θα είμαι εκεί, τη Δευτέρα το Απόγευμα στις 7.30, Ερμού και Κορνάρου.

ΕΣΥ;