Άκουσες τα νέα πατέρα ;

γράφει: ο Φαέθων

   
πάει  και  το  Δημόσιο…

 Σε εξέλιξη βρίσκονται τα μνημονιακά σχέδια για τη βίαιη διάλυση του δημόσιου και κοινωφελή χαρακτήρα των υπηρεσιών που παρείχε μέχρι τώρα στους πολίτες το κράτος. Αυτό το άγριο και άκρως νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα το ονομάζουν αναγκαία διοικητική μεταρρύθμιση ή αναδιάρθρωη της δημόσιας διοίκησης.

 

 

 

 

Τις λένε διαρθρωτικές  αλλαγές !!!

Tρόϊκα και τρικομματική κυβέρνηση επιχειρούν να επιβάλουν τις πολιτικές του μικρότερου κράτους, με τη δραματική συρρίκνωση δομών και προσωπικού, τις νέες καταργήσεις – συγχωνεύσεις φορέων του δημοσίου, την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση των λειτουργιών του κλπ, δημιουργώντας όμως παράλληλα δομές που θα εξυπηρετούν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης.

Είναι προφανές  ότι το μικρότερο κράτος και οι λεγόμενες διαρθρωτικές αλλαγές που προωθούν, μέσα από μεγαλεπήβολες εξαγγελίες για «διοικητική μεταρρύθμιση», με τις αξιολογήσεις δομών και προσωπικού της δημόσιας διοίκησης, τη συρρίκνωση των υπηρεσιακών δομών των δημοσίων υπηρεσιών και οργανισμών, την κινητικότητα των υπαλλήλων, τις διαθεσιμότητες κλπ, δεν συνιστούν διοικητική μεταρρύθμιση. Δεν έχουν σχέση με την αντιμετώπιση των παθογενειών ή δυσλειτουργιών της κρατικής μηχανής. Δεν θα λύσουν το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας.

Βασικοί τους στόχοι είναι :

Ø  Η διάλυση όλων των διοικητικών δομών, μέσω μιας ψευδεπίγραφης αξιολόγησης.

Ø  Η αποδυνάμωση και εν τέλει η κατάργηση του κοινωνικού κράτους με αποστέρηση της πρόσβασης των πολιτών στα δημόσια κοινωνικά αγαθά, τα οποία πλέον θα είναι υποχρεωμένοι να ακριβοπληρώνουν.

Ø  Οι γενικευμένες ιδιωτικοποιήσεις και η εκχώρηση νευραλγικών τομέων του δημοσίου στα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Ø  Η πλήρης αποδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους.

Ø  Η βίαιη συρρίκνωση του αριθμού των εργαζομένων, η επιδείνωση των εργασιακών τους δικαιωμάτων μέσα από εξοντωτικά μέτρα, και η περαιτέρω αφυδάτωση του ρόλου τους.

Ø  Η άλωση της δημόσιας διοίκησης, η συνέχιση και διεύρυνση του κομματισμού στο δημόσιο.

Επιχειρείται η δημιουργία ενός κράτους συρρικνωμένου, αποδιαρθρωμένου, συγκεντρωτικού, αναποτελεσματικού, αφυδατωμένου από ουσιαστικές και παραγωγικές δραστηριότητες, πόρους και προσωπικό, ώστε να υποκατασταθεί από τον ιδιωτικό τομέα και να μετεξελιχθεί σε διεκπεραιωτικό μηχανισμό εξυπηρέτησης των επιχειρηματικών συμφερόντων.

Σε αυτό το πλαίσιο προετοιμάζεται το προφίλ ενός δημοσίου – κρατικού υπαλλήλου φτωχοπρόδρομου,  γενικών καθηκόντων των 500 €, φοβισμένου και έρμαιου της κάθε φορά κρατικής ή κομματικής αυθαιρεσίας.

Διαθεσιμότητα, απολύσεις  ή κινητικότητα ;

Από τα υποβληθέντα προς το Υπουργείο οργανογράμματα προκύπτει ότι οι οργανικές μονάδες μειώνονται πάνω από 50%, ενώ η μείωση του προσωπικού αναμένεται να ξεπεράσει το 25%. Είναι σαφές βέβαια ότι οι θέσεις που θα θεωρηθούν πλεονάζουσες θα καταργηθούν, οπότε το αντίστοιχο προσωπικό τίθεται σε διαθεσιμότητα σύμφωνα με το Ν.4093/2012, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ο προσδιορισμός των προς διαθεσιμότητα υπαλλήλων δεν έχει ακόμα διευκρινιστεί, αναμένεται όμως να συναρτηθεί με τις διαδικασίες αξιολόγησης προσωπικού που προωθεί η κυβέρνηση.

Παράλληλα προωθούνται διαδικασίες υποχρεωτικών μετατάξεων υπαλλήλων στο πλαίσιο της κινητικότητας του Ν.4093/2012. Πρέπει να σημειωθεί ότι το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης συγχέει σκοπίμως τις απολύσεις (διαθεσιμότητα) με την κινητικότητα, οι οποίες από εδώ και πέρα θα κινούνται παράλληλα, δημιουργώντας ένα θολό τοπίο. Άλλο πράγμα όμως είναι η μετάταξη των υπαλλήλων από φορέα σε φορέα (δεν χάνουν τη θέση τους) και άλλο η διαθεσιμότητα και η εν συνεχεία ενδεχόμενη τακτοποίηση σε προσωρινή θέση για ένα διάστημα. Αυτή η σκόπιμη σύγχυση επιτρέπει στην κυβέρνηση να καλλιεργεί κλίμα εφησυχασμού και ελπίδας, να μειώνει τις αντιδράσεις και να κινείται με μεγαλύτερη άνεση σε ένα ομιχλώδες τοπίο. Είναι ευνόητο βέβαια ότι θα αναπτυχθούν έντονες πελατειακές πρακτικές προς τακτοποίηση ημετέρων και το ρουσφέτι θα χρησιμοποιηθεί κατά κόρον στην πιο δραματική του μορφή, για την εξασφάλιση μιας προσωρινής έστω θέσης, στην άγρια μνημονιακή πραγματικότητα που κρίνονται ανθρώπινες ζωές.

Οργανογράμματα για κλάματα

Η εκτίμηση για τα οργανογράμματα που έχουν κατατεθεί στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, μέσα στο πλαίσιο των μνημονιακών δεσμεύσεων και των οδηγιών που έχουν δοθεί, είναι ότι πρόκειται για πρόχειρες, αυθαίρετες, πέρα από κάθε επιστημονική δεοντολογία και γνώση του αντικειμένου, βίαιες συρρικνώσεις των δομών των Υπουργείων, που θα μειώσει βέβαια και το προσωπικό, με αρνητικές επίσης επιπτώσεις στο προδιαγραφόμενο υπηρεσιακό έργο. Η οργανική υποβάθμιση, με αυτές τις δραστικές συρρικνωμένες δομές, σε τομείς νευραλγικής σημασίας για τον κοινωνικό, ελεγκτικό και παραγωγικό χαρακτήρα του δημοσίου, είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει δυσλειτουργίες, περαιτέρω υποβάθμιση και ουσιαστική διάλυση των δημοσίων υπηρεσιών, σε τελευταία δε ανάλυση την αιτιολογική βάση για ιδιωτικοποίηση των λειτουργιών τους, αυτών βεβαίως για τις οποίες ενδιαφέρεται ο ιδιωτικός τομέας, κατά την ομολογία του κ. Μανιτάκη. 

Καταργήσεις φορέων

Σε εξέλιξη βρίσκεται επίσης νέο πρόγραμμα συγχώνευσης – κατάργησης φορέων του Δημοσίου, που εκτός των άλλων θα οδηγήσει σε διαθεσιμότητα σημαντικό αριθμό υπαλλήλων. Το νομοσχέδιο με τις συγχωνεύσεις 400 φορέων αναμένεται να κατατεθεί το Μάρτιο. Είναι σαφές ότι, όπως και στις προηγούμενες φάσεις συγχωνεύσεων – καταργήσεων φορέων, δεν πρόκειται για κάποια προσπάθεια εξορθολογισμού της λειτουργίας τους. Από τα μέχρι στιγμής στοιχεία προκύπτουν αναιτιολόγητες και συχνά παράδοξες συγχωνεύσεις φορέων που είτε εμφανέστατα θα προκαλέσουν δυσλειτουργίες και δομικές αλλαγές που τροποποιούν ριζικά τη μορφή και το σκοπό σύστασής τους, είτε προδιαγράφουν ιδιωτικοποιήσεις δεδομένου ότι η μεθόδευση συγχώνευσης ενός φορέα του δημοσίου με ένα άλλο ιδιωτικού δικαίου δεν είναι δυνατόν να οδηγήσει σε ένα οργανικό σχήμα του δημοσίου. Ένα άλλο επίσης χαρακτηριστικό είναι η μεθόδευση υπαγωγής φορέων στην τοπική αυτοδιοίκηση, η οποία προφανώς αδυνατεί, χωρίς την αντίστοιχη μεταφορά πόρων από την κεντρική διοίκηση, να καλύψει τη λειτουργία των φορέων αυτών, οπότε οδηγείται είτε να προσφύγει σε επιβολή πρόσθετων φόρων στους δημότες, είτε να τους οδηγήσει σε ιδιωτικοποίηση. Με τον τρόπο αυτό βέβαια η κυβέρνηση επιχειρεί να μετακυλίσει στην τοπική αυτοδιοίκηση το πολιτικό κόστος.

Σε ρόλο Guest  Star  και  το  ΑΣΕΠ

 Στο επικοινωνιακό επίσης πεδίο η τρικομματική κυβέρνηση επιχειρεί να εμπλέξει και το ΑΣΕΠ και ειδικότερα στην προώθηση των διαδικασιών εργασιακής εφεδρείας, διαθεσιμότητας, κινητικότητας υπαλλήλων του δημοσίου, αξιολόγησης δομών και προσωπικού κλπ. Δηλ. η κυβέρνηση θέλει να «χρησιμοποιήσει» το ΑΣΕΠ, ένα θεσμό που δείχνει να εμπιστεύεται η κοινωνία, ως «πλυντήριο» για την προώθηση όλου αυτού του επιχειρησιακού σχεδίου, που στοχεύει στη βίαιη απομάκρυνση (απόλυση στην ουσία) δεκάδων χιλιάδων εργαζόμενων στο δημόσιο, στο πλαίσιο των μνημονιακών δεσμεύσεων, στην κατάργηση του όποιου εναπομείναντος κοινωνικού κράτους και στην ουσιαστική διάλυση του δημοσίου. Με αυτό τον τρόπο προσπαθεί αφενός μεν να πείσει την κοινωνία ότι ακολουθούνται αξιοκρατικές διαδικασίες, αφετέρου δε να αποσείσει τη δική της άμεση εμπλοκή, μετακυλώντας το βάρος της προώθησης της όλης διαδικασίας στο ΑΣΕΠ, το οποίο από την ίδρυση και τον κανονισμό του έχει άλλο ρόλο.