Ο ΤΣΑΒΕΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ

Του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Πιο πολύ από τη θλίψη και τα δάκρυα του λαού της Βενεζουέλας, των φίλων και συντρόφων του σε όλο τον κόσμο, προσδίνει αξία στον Τσάβες η διπλωματική αλλά ολοφάνερη μεταθανάτια αποδοκιμασία του, οι εκδηλώσεις ανακούφισης και σε ορισμένες περιπτώσεις απροκάλυπτης χαράς των εχθρών του.

Για τους οποίους ούτε και αποθανών δεδικαίωται ο Κομαντάντε του Καράκας, όπως δείχνουν τα συλλυπητήρια μηνύματά τους -επί της ουσίας σχεδόν συγχαρητήρια στη λαιμαργία τους.
Ο Ομπάμα βλέπει να αρχίζει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της Βενεζουέλας -δεν βλέπει την ώρα να πέσει στο πετρέλαιο δηλαδή. Ο πρόεδρος της αμερικανικής βουλής των αντιπροσώπων πανηγυρίζει γιατί πέθανε ο τύραννος που κρατούσε το λαό της Βενεζουέλας στο φόβο. Ο Καναδός πρωθυπουργός βλέπει μια μεταβατική περίοδο και εύχεται την πρόσβαση της Βενεζουέλας σε ένα καλύτερο και πιο φωτεινό μέλλον. Και στα ίδια μοτίβα κρυφής χαράς και φανερής προσδοκίας κινούνται όλα τα μηνύματα ηγετών και παρατρεχάμενων της δύσης.
Επί της ουσίας, όπως καταλάβατε, το νέο κεφάλαιο στην ιστορία της Βενεζουέλας αφορά στην προσπάθεια να πιεστούν, να δελεαστούν, να χειραγωγηθούν οι διάδοχοι του Τσάβες και οι πολίτες της χώρας. Και να εξαλειφθεί τώρα που εκείνος βγήκε από τη μέση αυτή η εστία του κακού στη ρημαγμένη από τους Γιάνκηδες Λατινική Αμερική. Να επιστρέψουν οι άτακτες χώρες στην πειθαρχία του δολαρίου και των αμερικάνικων πολυεθνικών. Και να αποκατασταθεί επιτέλους η καπιταλιστική τάξη σε μια περιοχή του κόσμου που βγάζει τη γλώσσα της στις συνταγές, στους μονόδρομους, στην αγριότητα της νεοφιλελεύθερης απολυταρχίας.
Μια νέα μάχη αρχίζει συνεπώς εκεί κάτω -και όχι μόνο. Η προσπάθεια αποκαθήλωσης και συκοφάντησης της προσωπικότητας και του έργου του Τσάβες έχει διεθνή διάσταση. Φτάνει μέχρι την Ελλάδα, όπου άρχισαν ήδη τα μακάβρια δαγκώματα -με το νεκρό ακόμα άθαφτο. Στη Βενεζουέλα και στη Λατινική Αμερική γενικότερα θέλουν να αφανίσουν την προσπάθεια των λαών να πάψουν οι χώρες τους να είναι η πίσω αυλή των ΗΠΑ. Σε μας να αφανίσουν την ελπίδα .
Χθες ο Διάβολος ήταν εδώ... Μυρίζει ακόμα θειάφι, είπε κάποτε ο Τσάβες από το βήμα του ΟΗΕ, στο οποίο στεκόταν την προηγούμενη μέρα ο Μπους. Τώρα ας κρατάμε μάσκες, γιατί με το θάνατό του ο διάβολος ξεσάλωσε...
*Δημοσιεύθηκε στην "ΑΥΓΗ" την Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013